علی امینی، کارگردان انیمیشن در گفت‌وگو با ستاد خبری چهارمین جشنواره تلویزیونی جام‌جم گفت: چند سالی بود که انیمیشن مسیر خوبی داشت، اما با اضافه شدن یک سری ارگان‌های دولتی به این بخش، کار بیشتر به سمت تبلیغات سوق پیدا کرد و از صنعتی شدن فاصله گرفت. به نظرم انیمیشن اگر همان مسیری گذشته را اادامه می‌داد اکنون با یک صنعت رو به رشد مواجه بودیم. 
وی تشکیلات صنفی در تولید انیمیشن را از اولین قدم‌های صنعتی شدن آن دانست و افزود: اگر سیاست‌گذاری‌های درستی در این تشکیلات صنفی مطرح شود، حداکثر 5 تا 6 سال آینده به قله های انیمیشن در آسیا می رسیم. مسلما ما به سطح ژاپن و خیلی از کشورهای اروپایی و امریکا نخواهیم رسید، اما می‌توانیم پیشرفت‌های چشمگیری داشته باشیم. در همین چند وقت اخیر هنرمندان ما چند پروژه برای اروپایی‌ها تولید کردند که راضی کننده بود، این نشان می‌دهد ما از نظر فنی خوب کار کردیم ولی از نظر مدیریتی خوب نیستیم و تا صنعتی شدن، فاصله داریم. 
او ادامه داد: بحث اساسی و اصلی در انیمیشن بحث مالی است. وقتی برای یک تبلیغ انیمیشن قیمت یک پنجم آثار رئال هزینه می‌کنند، یعنی هنوز سرمایه‌گذارها آن را صنعت ارزانی می دانند. به همین دلیل نخبه‌های انیمیشن فرار می‌کنند اگر سرمایه گذاران به درستی پای کار بیایند، صنف و ارگان‌ها نیز کمک کنند، می‌توانیم به قدرتی که به دنبالش هستیم، برسیم. ما از نظر فنی چیزی کم نداریم. اگر هزینه تولید پاندا کنگ‌فو کار به انیمیشن‌سازهای ما نیز پرداخت شود، این اثر در ایران هم قابل تولید است. 
این انیماتور اضافه کرد: میانه جامعه انیمیشن ایران از نظر هنری پایین‌تر از میانگین انیمیشن تاپ دنیا است. ما نفراتی داریم که به سطح اصلی اروپا و کشورهای صاحب هنر نزدیک هستند، ولی میانگین جامعه انیمیشن از نظر هنری ضعیف است. البته این از ابتدا بحث یک اثر یعنی فیلمنامه وجود دارد و تا قسمت‌های بالاتر به چشم می‌آید. در مقابل این، از نظر فنی بچه‌های پرقدرتی داریم، تاحدی که اکثر آنها می‌توانند در پیکسار هم کار کنند، به همین دلیل میانگین فنی انیمیشن ایران از میانگین هنری آن بالاتر است. به همین خاطر است که ما یک اثری را با کلی تبلیغات فراوان می‌بینیم، اما چون فیلمنامه ندارد و از نظر بحث‌های هنری و کارگردانی ضعف دارد، نتیجه رضایت بخش نیست.
امینی در انتها گفت: پیشنهاد من این است که یک حلقه‌ واسط میان انیمیشن‌سازها و سرمایه‌گذارها ایجاد شود و افرادی که حاضرند در این بخش سرمایه‌گذاری کنند را با انیمیشن آشتی دهیم. اگر یک سری ورک شاپ مخصوص سرمایه‌گذارهای حرفه‌ای و افرادی که علاقه دارند در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند، برگزار شود، شاید بتوان انیمیشن را احیا کرد و از فرار مغزهای اینیمشن جلوگیری کرد.